Integrering av IKT

"Det er stor faglig og politisk tro på at skoleutviklingen vil skyte fart gjennom økt bruk av IKT, og på at skolen kan bli mer fremtidsrettet og effektiv",skriv Eldar Dybvik, rådgiver ved Statens utdanningskontor i Vestfold, fylkesprosjektleder for det nasjonale IKT-prosjektet PILOT (Prosjekt Innovasjon i læring, organisasjon og teknologi). Vidare refererer han til representantar frå NCTE som har uttalt at: "De største hindringene ligger i motstand hos lærerne. Mange lærere er negative. Andre er redde. De vil ikke slippe kontrollen. En utbredt lærerholdning er at elever bare leker og ødelegger. Det vil ta svært lang tid å få lærerne dit de skal være"(Dybvik,Aftenposten 09.11.00, IKT som spydspiss i skoleutvikling? )                                                  
Den danske pedagogen Steen Larsen snakker om sammenstøtet mellom PC og skole. "Man kan ikke lage klasseromsundervisning med en computer", hevdar Larsen. "Computeren hører hjemme i laboratoriet. Det samme gjør barna"(Dybvik,Aftenposten 09.11.00)
Eg var ein gong på eit foredrag med  lektor ved Nansen-skolen Inge Eidsvåg. Han snakka om "Dei 10 boda" sine, som ein skulle fylgje for å vere ein god lærar. I foredraget sitt la Inge Eidsvåg vekt på tre hovudpunkt:

* god faglig kompetanse - å kunne faget sitt
* å være ein etusiastisk og engasjert lærer
* å være glad i elevane sine
Han greip meg, og dei fleire hundre i salen. For det er det eg ynskjer å vere, den kloke og omsorgsfulle vaksne, som møter elevane der dei er, leier dei gjennom skulegangen og gir dei alt som gjer dei til "gagns menneske". I artikkelen sin " Skolen og skjermen" i Utdanning 9.10.09 legg han vekt på at "teknologien må ikke bli lærernes herre, men deres tjener". Det er heilt rett det, teknologien er mitt nye reiskap, som skal tjene meg. Eidsvåg stiller spørsmål om bruk av IKT gir meir læring, motivasjon, konsentrasjon og betre miljø. Og kva med arbeidsgleda til læraren?
Eg kan svare med eit døme frå skulekvardagen min denne veka. Eg var vikar i 1.,2. og 3.klasse, ei gruppe elevar som knappast har sett ein PC i klasserommet eller nytta seg av datarommet med det utgåtte utstyret. Den nye iMacen blei plassert framme i klasserommet, og ein elev lurte på om vi ikkje skulle ha time. I norsk-boka til 3.klasse sto spørsmål om elevane kjende til bøker av Astrid Lindgren, og elevane spurde meg. Eg ba dei google det. Tre elevar sat ivrige og las, og skreiv ned namna på eit tjuetals bøker dei kjende til. Dette delte dei med dei andre i klassen. Medan 3.klasse fekk gjennomgått ny lekse, var det 2.klasse som fekk samarbeide om å skrive b-ord i word. Det var kjekt, og lista blei lang! Samtidig øvde 1.klasse på å lage sirkelrunde o-ar med vatn og pensel på tavla.  Ikkje at dette var eit unikt nybrottsarbeid, det var ein uplanlagt vikartime med tre trinn ilag. Men alle jobba konsentrert, alle lærte, og eg gledde meg entusiastisk og engasjert over at det nye verktyet tente meg og elevane.
Om vi ser tilbake på Steen Larsen sin uttale, om at både elevane og det digitale verktyet høyrer heime i laboratoriet, så kjenner eg at det skurrar. Det må vel ikkje vere enten - eller? Eg har trua på ei kombinasjonsløysing, der elevane frå 1.klasse av har ein laptop integrert i pulten sin. Denne vert nytta på lik linje med anna verkty, der og når verktyet høver. Eg trur at eit tilgjengeleg verkty kombinert med ei skuleleiing som legg til rette for ein systematisk, heilskapleg bruk av IKT er avgjerande for å unngå redde og negative lærarar. Endring tek tid, men målretta tid til kompetanseheving fritek læraren einskildansvaret for integreringa av IKT og gir ein skule med det Erstad kallar "nye handlingsrom" ( Erstad,2004:288).


---------------------------------------------------------------------------------------------
Dybvik,Aftenposten 09.11.00, "IKT som spydspiss i skoleutvikling?"


Eidsvåg,Utdanning 9.10.09," Skolen og skjermen"
 
Erstad, 2004, "Piloter for skoleutvikling"